Наврасӣ синни таҷрибаомӯзӣ, омӯхтан, шавқманд будан ва ҳамзамон бошуур будан ва нигарон будан ба корҳои ночиз аст. Ин тарбияи наели наврасро душвор мегардонад — духтарони наврас барои падару модарон аз хама душвортаранд. Аз интихоби хӯрок то интихоби лавозимот барои харид ва кӯмак ба духтарон бо эътимод, шумо бояд ба онҳо бисёр чизҳоро омӯзед. […]